12 grudnia 2025 roku w Warszawie odbyła się uroczysta gala wręczenia nagród w XXIII edycji Konkursu na Pracę Pisemną Narodowego Banku Polskiego. Tegoroczna edycja poświęcona była tematowi: „Płatności gotówkowe jako jeden z wymiarów wolności obywatelskiej – dlaczego dostęp do gotówki ma znaczenie?”.
W konkursie z powodzeniem wzięła udział Julita Zamojska, uczennica klasy 4R Zespołu Szkół nr 5 w Ełku. Jej praca miała formę opowiadania science fiction, którego główną bohaterką jest młoda dziewczyna – Lena. Dla niej ucieczką od szarej codzienności są gry komputerowe. W jednej z nich stawką staje się życie, a warunkiem przejścia z miasta przeszłości do miasta przyszłości jest zdobycie gotówki oraz wypracowanie własnej tożsamości. Bohaterka, wychowana w w pełni zautomatyzowanym świecie i przyzwyczajona do płatności kartą oraz BLIK-iem, musi zmierzyć się z licznymi przeszkodami, by przetrwać i ukończyć grę.
Jak podkreśla Agnieszka Łukaszewicz, opiekun merytoryczny pracy Julity:
– Opowiadanie intryguje od pierwszych słów. W Lenie można odnaleźć alter ego samej autorki, dialogi są błyskotliwe, opisy miast i postaci plastyczne, akcja nieliniowa i skomplikowana, a słownictwo bogate, szczególnie skontrastowane w opisach świata przeszłości i przyszłości.
Praca Julity Zamojskiej została bardzo wysoko oceniona przez jury – spośród 285 nadesłanych prac w kategorii szkół ponadpodstawowych uczennica zajęła III miejsce. W nagrodę otrzymała 3000 zł, a zarówno ona, jak i jej opiekunka, zostały uhonorowane dodatkowymi, wartościowymi upominkami.
Fragment nagrodzonego opowiadania pokazuje literacką dojrzałość i wyobraźnię autorki:
„Przesunęła wzrok na okno. Miasto rozciągało się niczym labirynt ulic, świateł, betonu i cyfrowych ekranów. Szklane wieżowce sięgały chmur, a między nimi bezgłośnie sunęły pojazdy unoszące się nad ulicami. Holograficzne reklamy, które krzyczały z każdej strony, wywoływały u Leny zawrót w głowie. Wszystko było zautomatyzowane, nawet ludzie, którzy przemieszczali się jak zaprogramowane punkty danych. W swych ruchach przypominali maszyny. Nikt nie patrzył na nikogo, każdy dążył ślepo do celu, aby szybciej, aby nie stracić choć jednej sekundy. Cały świat zdawał się być przewidywalny, sterowany, pod kontrolą. Każdy dzień, każda minuta uwięziona w pętli czasu.”
Sukces Julity Zamojskiej to nie tylko osobiste osiągnięcie, ale również powód do dumy dla całej społeczności szkolnej Zespołu Szkół nr 5 w Ełku.
Dodaj komentarz